Thursday, November 20, 2008

ချိုတေးသံ လေမှာစဲသော်လည်း

ချိုတေးသံ လေမှာစဲသော်လည်း မှတ်သညာ ၀ိဉာဏ်ထဲမှာ လှိုုင်းခွပ်ဆဲ ဂီတယဉ်။ မန်းမာလာ ရော်ကာညှိုးသော်လည်း ရနံ့ငယ်ထုံ အခိုးရယ်က လှုံ့နှိုးရာ အာရုံတွင်းမှာ သင်းစံလျက်ပင်။ နှင်းဆီကြွေ ဇီဝိန်ကင်းသော်လည်း ပွင့်လွှာရွှေခြွေ သန့်ရှင်းပါလို့ ဖြန့်ကျင်းပုံခဲ့ မွေ့ရာပြင် ချစ်ကြင်သူ့ စက်ရာခင်း။ ။ သြော... မင်းလျှင်လေ ကိုယ့်ထံမှောက်က ကွယ်ပျောက်ဘယ်ဆီ ဝေးသော်လည်း အတွေးမှာဖြင့် စက်ပျော်ရွှင် အချစ်လျင် ရင်မှာမှိန်းလို့ ကိန်းစံလျက်မင်း။ ။
.

 Music, when soft voices die, Vibrates in the memory - Odours, when sweet violets sicken, Live within the sense they quicken. Rose leaves, when the rose is dead, Are heaped for the beloved's bed; And so thy thoughts, when thou art gone, Love itself shall slumber on. (Shelley)

No comments: